Od początku
było tak samo
był cień
a w tym cieniu mrok
i za tym cieniem
światło
blask słońca
którego nie chcę.
I gdzie byłam
gdy mnie nie było
byłam w mroku
który chowa się przed słońcem.
Teraz
jest zupełnie tak samo
mrok w cieniu
a za cieniem światło.
I w tym świetle stoi wilk
biały,
z lśniącą grzywą
i szczerzy zębiska.
A jutro i pojutrze?
Będzie tak samo:
będzie cień
w cieniu mrok
za cieniem światło
a w świetle wilk.
I tylko ja,
w tym cieniu
schowana
od początku do końca.