Moje dni źle mijają.
Są pełne grzechów
i zemsty ludzi,
którzy są egoistami.

Wieczorami modle się
i proszę żeby przestali.
Proszę, aby życie było inne,
spokojniejsze, lecz pełne szaleństwa,
bez samolubnych
i pełne miłości.

Rano słyszę odpowiedź – nie.
Z pokoju wydobywają się krzyki.
Słyszę słowa pełne złości.
Ta kłótnia przerywa mi sen,
nie mogę spać,
więc uciekam stąd.
Znajduje nowe miejsce,
niestety gorsze.
Chyba na świecie nie ma
lepszego miejsca.









mam prośbę, jeśli możecie oceńcie ten wiersz
skrytykujcie, napiszcie co wam się w nim podoba (jeśli coś takiego jest),
bardzo Was o to proszę - ale tak szczerze