W piórniku mym pustka sieje,
Za oknem wiatr zimny wieje,
Klasa pisze z matmy test,
Trudny to on nie jest.

Cisza w klasie jak na polu,
Lecz wnet śmiech wybucha w sali,
Bo ktoś śpiewa na apelu.

Któż to taki w ręce klaśnie,
Że na sali śmiech wnet zaśnie,
To nauczyciel mówi zdanie:
Nie śpij! Nie gwiżdż! Rób zadanie!


Wiersz autentycznie napisany na teście. Pod ostatnim zadaniem na drugiej kartce było 1/2 strony wolnego i aż żal mi było tą przestrzeń zmarnować, a że naszła mnie wena, to powstało powyższe dzieło.