Historia

Jestem cichym głosem Twoich własnych myśli
Zamknij mnie w sobie  i nikomu nie pozwól wyśnić
Wyrzuć klucz na dno jeziora miłości
I zapomnijmy o tej szarej, nudnej rzeczywistości.

Zatraćmy się w marzeniach
Żyjmy we własnej baśni
Bądźmy jak dom w kamieniach
Twardzi, niezniszczalni i bez żadnej waśni.

Zachowujemy się tak podobnie
Obok siebie czujemy się bardzo swobodnie
Ale gdy przychodzi moment szczerości
Okrywa nas powłoka nieśmiałości

Nastał czasy ciężkie niesamowicie
Dla miłości, przyjaźni, życia
Wszystko przyjmuje drugie oblicze
A przez to my mamy tak wiele do skrycia

Niby jesteśmy sobą
Niby stoisz obok
Ale to już nie ta gra
Teraz po moim policzku spływa smutna łza

Ale obiecaj mi,
Obiecaj mi, że zmienisz tej historii bieg
Nie dziś, nie jutro, lecz za kilka dni
Nic już nie będzie lodowate jak śnieg...