Idę na palcach po cichu do świata czarów i magii,
Tam teatr widzę ogromy, wchodzę szybko bo czas mnie nagli.
Patrzę i oczom nie wierzę,nie wierzę ale patrzę,
jestem przecież w świata największym teatrze.
Mama trójki dzieci nagle staje się królewną,
a dziewczyna, ta z kwiaciarni też w coś zmieni się na pewno.
Mrugam okiem i już akt drugi mnie czeka,
widzę jak dobry król uśmiecha się z daleka.
Wszystko się kończy a ja wciąż patrzę,
jestem w końcu w świata największym teatrze.